Trashing our planet

Ik weet hoe vreselijk plastic en ander afval is voor de natuur.Thuis sorteer ik netjes afval. Als boswachter voor Natuurmonumenten werkte ik graag mee aan opruimacties en bewustwording.Ik weet over de plastic soep en andere ernstige milieu vervuiling. Ik heb gezien wat een olie vlek in zee voor schade aanricht. Van jongs af aan ken ik de woorden uitstoot, ozonlaag en klimaatverandering. De stoere kids van Youth for Climate kregen mijn duimpje omhoog. Allemaal kennis en een 'bewust zijn'. Dacht ik.
Maar hoe erg onze aardbol er daadwerkelijk aan toe is ging ik pas goed beseffen, zien en voelen tijdens deze reis.

Griekenland - De Landy stond geparkeerd op een strandje. We waren niet de enige. Meerdere busjes en campers stonden om ons heen geparkeerd. Waaronder een busje bewoond door vader, moeder en twee snoezige kindjes. Hun nationaliteit doet er niet toe. Wat er wel toe doet is hoe ze met het milieu omgaan. Om hun bus heen lag allemaal afval. De kindjes werden gewassen met zo'n 6 plastic flessen water. Die in vervolgens leeg de boom werden gepropt. Toen wij terug kwamen van een duik in zee was het busje weg. Hun afval niet. Het busje had er maar heel even gestaan. Maar hun sporen zouden nog jaren blijven. Een Fransman staarde er naar. Casper kon het niet aanzien en pakte een vuilniszak. Een volle zak afval gooide hij 15 meter verderop in een container. Ik weet niet of het luiheid is, of gewoon onwetendheid... Maar hun kinderen gaan later natuurlijk hetzelfde doen.

Albanië - Opa en oma lopen keurig gekleed over straat. Oma heeft een volle plastic tas in haar handen. Op een brug gooit ze met een zwier de tas over de rand de rivier in. Zonder blikken of blozen. Zonder te weten wat voor impact haar dagelijkse actie heeft.

Montenegro - Langs een rustige weg die langs een meer loopt is de natuur prachtig. Af en toe komen we hopen afval tegen. De EU heeft meegewerkt aan speciale afvaldumpplaatsen. De bordjes zien er strak uit. Werkt helaas niet. Ook buiten de dumpplaatsen ligt veel troep.

Bosnië en Herzegovina - We rijden offroad. Genieten van de prachtige fenomenale natuur. Geen mens en huis te bekennen. Maar je moet niet over de randjes van het ravijn kijken. Niet alleen plastic maar ook tv's, bankstellen, bureaustoelen, koelkasten doen zeer aan de ogen.

Turkije - Ook hier kom je dumpplaatsen met afval tegen. In de file zie je constant raampjes open gaan en plastic flesjes daar uit vliegen. Maar hier kwam ik gelukkig ook een positief voorbeeld tegen. Langs de kant van de weg vonden we een restaurantje met heerlijke köfte. Een man die net klaar was met eten liep in de richting van zijn auto. Onderweg plukte hij hier en daar plastic van de parkeerplaats om het vervolgens in een schaarse vuilnisbak te gooien.

Ik weet nog niet waar ik met deze blog naar toe wil. Ik weet niet wat ik kan, of moet doen. Ik moest het wel vertellen. Het is best erg dat we natuurlijk ook gewoon mee doen aan milieu vervuiling. Onze Landrover rijdt op Diesel, we gebruiken dan wel een waterfilter (Lifesaver) en geen plastic flessen water maar evengoed blijven er natuurlijk verpakkingen over van ons voedsel en onze biertjes. Een afvalloos bestaan is bijna onmogelijk. En heeft het zin als grote bevolkingsgroepen niet weten wat voor schade hun acties aanrichten? Ik denk dat we toch ergens moeten beginnen. Niet alleen ieder opgeleid persoon die weet dat we bezig zijn de aarde te trashen, maar ook overheden, bedrijven en scholen. Gelukkig zien we op reis beginnetjes. Zonnepanelen, afvalverwerkingsbedrijven, vuilnisbakken, het uitbannen van plastic zakjes, straatvegers en dergelijke. Maar het gaat op zo veel plekken nog mis.

Casper en ik hebben ons voorgenomen om in ieder geval bij ieder kamp wat we opzetten in een straal van 5 meter rondom de auto de troep op te ruimen. Het is een klein beginnetje. En dan maar hopen dat de inhoud van de vuilnisbak waar we het vervolgens in gooien naar een afvalverwerkingsplaats gaat. Ik ben overigens ook heel erg benieuwd naar het klimaatakkoord.