Landrover Defenders, je vindt ze prachtig of spuuglelijk. Aangezien we er al jaren in rijden zal het je niet verbazen dat Casper en ik van ze houden. Ondanks hun streken. En er zijn meer gekkies zoals wij. Afgelopen weekend bezochten we een festival met meer dan 100 Turkse Landrover Defenders en hun toffe baasjes.
Op onze heenweg (naar Baku) in Turkije kreeg onze Landrover problemen, een kapotte waterpomp bleek de boosdoener. Op die manier maakten we kennis met Emre van Overland Anatolia. Hij verwees ons door naar een garage in Istanboel waar Gökhan onze auto perfect fixte. Heel wat andere reizigers hebben we ook geadviseerd om naar Overland Anatolia te gaan. Toen Emre vernam dat we weer in Turkije (op de terugweg) waren heeft hij ons uitgenodigd om naar het festival te komen voor Defender Lovers in Yalova. We maakten gebruik van die te gekke uitnodiging en reden er ietwat, zo'n 1400 kilometer, voor om. Maar dat was absoluut de moeite waard!
De meer dan 100 Landrovers en al hun bijbehorende eigenaren leken al te weten dat er twee van die gekke Hollanders op het festival zouden zijn. We werden als helden ontvangen en maakten veel nieuwe vrienden. Twee nachten en drie dagen lang regende het non-stop, waardoor het terrein al snel veranderde in een grote modderpoel. Wat alleen maar leuk was uiteraard met al die offroad auto's.
Niet alleen hadden we een te gekke tijd dankzij de Turkse gastvrijheid, auto's kijken en in de modder spelen. We kregen ook nog een cadeautje. Onze auto wordt voor vertrek uit Turkije helemaal gereinigd. Al onze gespaarde modder wordt weggepoets en ook de binnenkant wordt helemaal ontdaan van 6 maanden reisvuil. Super tof! Wordt vervolgd op Instagram.
Iedereen ontzettend bedankt voor deze bijzondere ervaring. Hopelijk tot ziens.
De Landrover staat weer voor de deur geparkeerd. De reis zit er op. We zijn 251 dagen onderweg geweest. Vanavond klappen we niet de tent uit en klimmen we niet het laddertje op naar ons bed.
Dag 229 van de reis. Ik scheur in onze Landrover Defender naar het ziekenhuis in het dorpje Yeşilova in Turkije. Naast me zit iemand die zijn naam veel te veel eer aan doet en dus witter ziet dan een spook.
Na meer dan 18.000 kilometer in 4 maanden tijd bereiken we ons omkeerpunt, Baku in Azerbeidzjan. Vanaf hier reizen we terug naar Nederland. Al hebben we geukkig nog veel landen te ontdekken en weken de tijd.